Zanimljivosti

Evo zbog čega atomske bombe formiraju pečurku nakon eksplozije?

 

U momentu kada oblak dostigne određenu tačku u našoj atmosferi, gdje je gustina oblaka gasa jednaka gustini okolnog vazduha, on će se raširiti i stvoriti kapu

Atomska bomba je nešto što uliva ljudima strah u kosti. Međutim, sve stvari, objekti i pojave oko nas koje se dešavaju, uprkos svim svojim vrlinama i manama, imaju taj fenomen da nas nečim zavide. Tako je i sa ovim nuklearnim oružjem koje nakon eksplozije ostavlja trag u obliku pečurke koji se naziva Rejli-Tejlorova nestabilnost.

Ako niste znali zbog čega je to tako, a interesuje vas, sada ćete saznati.

Sve počinje eksplozijom koja formira oblak vatre. Ta lopta vrelih gasova se širi u svim pravcima, a s obzirom da je ona veoma topla i zbog toga je oblak nešto rjeđi od vazduha, ona počinje da raste. U slučaju nuklearnih ekplozija, ekstremno brzo. Taj proces formira takozvanu “kapu pečurke“.

Kako se lopta sve više penje u vazduh, ona za sobom ostavlja vazduh koji je zagrijan, stvarajući efekat dimnjaka koji privlači sav dim i gasove na spoljnoj ivici dimnjaka, što vizuelno stvara oblik stuba.

 

Osjećaj da se kapa pečurke uvija ispod posljedica je razlike u temperaturi u centru kape i van nje. Centar je vreliji i zbog toga se podiže brže, ostavljajući sporije spoljne ivice da budu uhvaćene u fenomenalnu konvekciju dimnjaka.

U momentu kada oblak dostigne određenu tačku u našoj atmosferi, gdje je gustina oblaka gasa jednaka gustini okolnog vazduha, on će se raširiti i stvoriti prelijepu kapu.

Međutim, postoji još mnogo primjera u našem svijetu koji daju isti ovakav fenomen. Na primjer, magnetna polja planeta, mlazni potok vjetrova koji pomaže u kontroli klime na našoj planeti, zvuk pucketanja kod škampa, čak i naše razumijevanje određenih različitih oblika fuzije mogu se pripisati Rejli-Tejlorovoj nestabilnosti.

 

Ta nestabilnost je veoma poznata u fizici i uopšteno opisuje spajanje dvije različite supstance koje imaju i različitu gustinu i izložene su ubrzanju. U slučaju atomske bombe, ubrzanje i vreli gasovi koji stvaraju različitu gustinu materijala su rezultat eksplozije.

Nuklearna eksplozija ponekad formira oblačni prsten oko kape pečurke. Ono što se tu dešava je stvaranje područja sa niskim pritiskom od strane negativne faze udarnog talasa.

 

Rezultat toga je pad temperature, koja zajedno sa niskim pritiskom može potencijalno smanjiti tačku kondenzacije dovoljo da formira oblak.

 

Ovaj oreol oko eksplozije je poznat i kao Vilsonov oblak i nazvan je po škotskom naučniku Čarlsu Vilsonu koji je izumio komoru za Vilsonov oblak gdje se slične stvari mogu posmatrati.